Fruitboompjes vol verrassingen

En boem, toen was het lente. De voortekenen waren er al, de knoppen in de magnolia en het gras, dat als een tierelier aan het groeien sloeg. Je zou er een blog over kunnen schrijven…

Volgens mij heb ik nog niet eerder in maart al twee keer gemaaid. En dan niet slechts een paar sprietjes, nee twee keer de opvangbak vol. Dat is best veel voor onze postzegel aan gras…
De tulpjes waren vorige week nog maar stengels en nu staan ze op het punt van opengaan. En ook de fruitbomen barsten los, dat schept verwachtingen voor het najaar. Onze fruitbomen vormen wel een verhaal apart. In coronatijd hebben we zogenaamde terrasfruitboompjes gekocht. Vier verschillende, een appel-, een peren-, een pruimen- en een kersenboom. Zo’n beetje alles ging destijds online, dus ook deze fruitbomen zijn online besteld. Toen de bezorger met een hoge, heel smalle doos bij onze voordeur stond, heb ik hem nogal verbaasd aan gekeken. We hadden fruitboompjes besteld, inderdaad boomPJES, maar die passen toch nooit alle vier in één smal doosje? Kennelijk wel. Er kwamen vier ielige boompjes uit de doos, eigenlijk vier takjes met wat wortels. Enigszins teleurgesteld hebben we ze in verschillende potten gepland en hoopten we vurig op een flinke groeispurt. Het eerste jaar zou er vast nog geen fruit aan komen, dus we waren dat voorjaar ook niet echt verbaasd toen er geen enkel bloemetje aan welk boompje dan ook verscheen. Het tweede jaar ging het beter. Eén van de boompjes kreeg bloesem. Die bloesem leek best veel op de bloesem van de appelboom die we al in de tuin hadden staan, dus vol verwachting klopte ons hart. En ja hoor, maar liefst vijf appels begonnen er aan de miniboom te groeien. Eén verschrompelde helaas, maar het tweede jaar van dit boompje leverde toch mooi vier appeltjes op.

Het jaar daarna verscheen er in drie van de vier boompjes bloesem. Zouden we dan misschien een appel- peren-pruimentaart kunnen maken? Of een toetje met kersen wellicht?
Na de bloesemtijd verschenen de eerste vruchten. De appelboom kreeg weer appels, logisch, terwijl de andere twee in een soort identiteitscrisis zaten. De ene die het jaar ervoor alleen een paar blaadjes vertoonde, bloeide nu volop. En de gelijkenis met perenbloesem was er. Vreugde alom!
Het derde boompje bloeide niet echt uitbundig en leek te veel energie kwijt te zijn geraakt aan die paar bloemetjes. Die heeft vast gewoon een beetje geoefend voor het volgende jaar. We vertroetelden de boompjes natuurlijk, want we hadden wel zin in een fruitsalade uit eigen tuin. De appels begonnen inmiddels te groeien, maar aan de andere boom leken zich ook appels te ontpoppen. We hielden er eerst nog aan vast dat wij waarschijnlijk een heel speciale perensoort hadden gekregen. De soort die zich eerst vermomde als appel en later veranderde in een sappige peer, want we hadden tenslotte maar één appelboom besteld. Maar helaas, het waren toch echt appels. Van een andere appelsoort, dat dan weer wel ;).

En nu bloeien alle vier de fruitbomen. Van twee weten we al dat het appelbomen zijn, de andere twee zijn nog een verrassing. Zitten we straks met vier appelbomen of kunnen we dit najaar naast appels toch ook een peer, een kers of een pruim uit eigen tuin eten? We zijn benieuwd!