Een wereld van verschil

Een stukje Nederland aan de andere kant van de wereld. Een stukje Nederland waar de temperaturen behoorlijk constant zijn, er een relaxte sfeer hangt en de flora en fauna veel uitbundiger zijn in ons (koude) kikkerlandje. Je zou er een blog over kunnen schrijven…

Mijn dochter zit midden in haar zogenaamde tussenjaar. Een jaar tussen het verleden (huiswerk, eindexamenstress) en de toekomst (een leuke studie, op kamers). Niet iedereen vindt het fenomeen tussenjaar van toegevoegde waarde, maar voor mijn dochter blijkt het een prima keuze. Met een flinke dosis belangstelling voor de Spaanse taal heeft ze zich kunnen onderdompelen in alles wat Barcelona te bieden heeft. En voor een studiekeuzeproject is ze afgereisd naar Bonaire. Naast genieten van de zon, de vriendelijke mensen en het bijzondere eiland heeft ze daar vrijwilligerswerk gedaan en werd duidelijk dat de studie die ze op nummer 1 had staan ook daadwerkelijk bij haar past.

Tijdens haar verblijf op Bonaire werd het voelbaar duidelijk dat de weersomstandigheden op de wereldbol toch enorm kunnen verschillen. Terwijl mijn dochter op Bonaire genoot van zonnig kortebroekenweer rond de 30 graden, hadden wij het in Nederland koud en bleef de thermometer rond het vriespunt hangen. Handschoenen waren geen overbodige luxe. Onze vrienden in Canada deden daar nog een schepje bovenop en kleedden zich in laagjes, heel veel laagjes. Hoe trotseer je anders de kou van -30 graden?

Maar op Bonaire schijnt de zon en zwiepen de palmbomen heen en weer in het bijna altijd aanwezige briesje. En tsja, dit was wel dé kans voor mij om met een gegronde reden naar Bonaire te gaan: mijn kind ophalen! Zien waar de instafoto’s zijn genomen, Bonaire mee beleven en natuurlijk een tripje naar wat warmer weer. Naast het fijne weer tovert ook een bezoek aan de supermarkt direct een glimlach op je gezicht, want bij binnenkomst word je ontvangen met de klanken van vrolijke Caribische muziek. Je gaat nog net niet dansend door de winkel.
Ik heb tijdens het weekje Bonaire heerlijk mijn fotografenhart op kunnen halen. Overal hoor en zie je kwetterende, rijk gekleurde vogeltjes, fladderen de vlinders om je heen en zie je ‘bijzondere’ dieren.
Kolibrietjes, superklein, supersnel. Eén van die snelle rakkers ging speciaal voor mij poseren op een blad van een palmboom. Als een kind zo blij was ik toen ik de kolibrie scherp op de foto kreeg. In het zonlicht lijken ze net schubben te hebben. Een soort zeemeerminvogel, prachtig!
En op enig moment zat ik heerlijk op een terras bij het strand met een glaasje wijn in de hand, terwijl er een flinke leguaan op z’n dooie akkertje voorbij wandelt. Dat heb je in Nederland niet….

Je waant je op Bonaire echt ergens anders, terwijl de voertaal voornamelijk Nederlands is. De reclameborden zijn in het Nederlands, in de winkels wordt door het personeel Nederlands gesproken, je koopt bij de Warehouse zelfs producten van het Jumbo huismerk!

Bonaire … net Nederland maar dan heel anders!