Uitfladdermomentje
Mijn dochter kijkt al sinds klas 1 van het voortgezet onderwijs uit naar dé Romereis en vorige maand was het dan eindelijk zo ver. Met de hele klas in het vliegtuig en op avontuur in het mooiste ‘open luchttheater’ van Italië. Alles was goed voorbereid: een lekker warme slaapzak, een goede tent, voldoende kleren mee voor zowel zomerse temperaturen als wat frisser weer, alle formulieren die nodig waren in verband met corona en natuurlijk een geldig ID-bewijs. Bij school hebben we de hele meute uitgezwaaid, hun meest bijzondere schoolreis kon van start gaan.
En daar stonden we dan. Ze is nog nooit eerder zo lang zonder ons van huis geweest. Het eerste uitfladdermoment…. dat was wel even slikken. Loslaten, hoe doe je dat eigenlijk?
Maar we hadden een plan, genaamd bezigheidstherapie;). Eén van onze konijntjes verwachtte een nestje jonkies, dus we stortten ons op een extra vleugel voor het konijnenpaleis, een kraamkamer. Het was mooi weer, de bouwplannen waren tot in de puntjes uitgewerkt, de materialen waren gekocht, dus we konden aan de slag. Als mijn echtgenoot iets ontwerpt, dan is ‘solide’ altijd het uitgangspunt. Gecombineerd met mijn praktisch inzicht (nou ja, soms dan) en amateuristisch oog voor design, dan heb je ook best wel wat. We boorden de schroefgaatjes voor en schroefden in een lekker tempo de schroeven erin, die dankzij het verzinkboortje mooi verzonken in het hout terecht kwamen. En liever een schroef te veel dan te weinig.
Na vier dagen intensief klussen met af en toe ook een dagje ‘vrij’ voor andere gezellige activiteiten, vloog de Romereis voor ons best snel voorbij. De berichtjes en foto’s toonden aan dat ons meisje het leuk had, enthousiast was over het uitgebreide programma en duidelijk genoot van al het moois dat Rome te bieden heeft.
Een week na het uitzwaaien konden we haar weer in onze armen sluiten. Wat heeft ze het fijn gehad, wat heeft ze veel beleefd, wat was het heerlijk voor haar om zonder ouders een week lang van alles te ontdekken en -gelukkig- hoe blij was ze om weer thuis te zijn.
In het konijnenhok huppelen nu zes jonge konijntjes rond en zij voelen zich zichtbaar thuis in hun mooie verblijf.