Vreemde eend in de bijt

Sinds enkele weken is mijn thuiswerkplek opgefleurd met een gezellig achtergrondmuziekje. Nee, geen spotify, geen CD’s. Ik heb niet eens invloed op de muzikale klanken die ik om mij heen hoor. Maar prettig klinken ze wel. Wij hebben namelijk bij mijn werkplek (lees keukentafel) een vogelvoederbakje met zuignapjes tegen het raam van de keukendeur geplakt. Het duurde even voordat onze gevleugelde vriendjes het lekkers hadden ontdekt, maar nu is er geen houden meer aan.

Gekwetter in allerlei toonsoorten
Vanwege het thuiswerken hebben we veel meer zicht op wat er allemaal in en om het huis gebeurt. De jaarlijkse tuinvogelteldag doen we gewoon elke dag. En echt, de ene dag is de andere niet. Soms vliegen hele zwermen spreeuwen over onze tuin, die bij wijze van tussenstop de boom in de tuin van de buren bestormen. Soms zijn het eksters die heel lawaaiig onze konijnen de stuipen op het lijf jagen. De tuin is ook wel eens een dagje leeg, dan vraag je je toch af waar ‘iedereen’ is.
Vorige week fladderden de musjes af en aan. Dat zijn me portretten en ik zit eerste rij! Soms proberen ze met z’n vijven tegelijk van het voer uit het vogelvoerbakje te snoepen. Dat past dus niet….. Met de nodige agressie jaagt musje 1 musjes 2 tot en met 5 weg. “Ik was eerst” lijkt hij (de meest egoïstische zijn toch de mannetjes) duidelijk te willen maken. Soms is één van die mannetjes verliefd en mag een vrouwtjesmus gezellig met hem een graantje meepikken. Dan worden alleen musjes 3 tot en met 5 door hem aan de kant gezet, zodat er romantisch gedineerd kan worden. Soort Lady en de Vagebond, maar dan in de gevleugelde uitvoering.
Gisteren leken de pimpelmeesjes de overhand te hebben en klinkt de muziek uit de tuin weer heel anders. Pimpelmeesjes zijn voorzichtiger, komen niet met hordes tegelijk op één mezenbol afstormen. Nee, heel behendig, gracieus zelfs, pikken ze in de bol en maken vervolgens plaats voor meesje 2. Geen gevecht. Ze lijken elkaar zelfs te roepen. In de hoge kwettertoontjes herken je bijna “Nu mag jij”.

Een vreemde vogel
Laatst werden we met een heel ander muzikaal genre geconfronteerd. We kregen het gevoel in een volière te zijn beland. Na enig rondspeuren zagen we een vogel op het dak zitten die we nog niet kenden. En die was me een partijtje mooi aan het zingen! Na wat gegoogle en hulp van anderen bleek het om een treurmaina te gaan, een van oorsprong tropische vogel met papegaaiachtige kenmerken. Een vogel die hier eigenlijk niet hoort, maar nu in onze wijk de toonsoort bepaalt. Inmiddels zijn het er twee, die gezellig naar elkaar zitten te flirten, afspraakjes maken en elkaar -door andere vogelgeluiden na te doen- voor de gek houden.

Tegenwoordig ligt het fototoestel voor het grijpen. Klaar om de kwetterende, fladderende tuinvriendjes vast te leggen. Er wordt zelfs uit het raam geklommen om de bijzondere vogels, die inmiddels niet meer echt schuw zijn, zo mooi mogelijk vast te leggen. Ik denk dat we er een hobby bij hebben!

Oktober 2020